Schénkel
m -s, - сцягно́, ля́жка
2) тэх. кале́на; но́жка цы́ркуля
3) матэм. старана́ (вугла)
Schénkelbein
n -s, -e мед. сцегнава́я косць
schénken
I
vt
1) (па)дары́ць; дарава́ць (жыццё, свабоду)
etw. geschénkt bekómmen* — атрыма́ць што-н. у падару́нак
das würde ich nicht geschénkt néhmen — я гэ́тага і да́рма не вазьму́
j-m Vertráuen ~ — мець [адчува́ць] даве́р’е да каго́-н.
j-m., etw. (D) Beáchtung ~ — аддава́ць [удзяля́ць] ува́гу каму́-н., чаму́-н.
II
vt наліва́ць
Schénktisch
m -es, -e сто́йка, буфе́т
Schénkung
f -, -en юрыд. дар, дару́нак
éine ~ máchen — падары́ць
Schénkwirt
m -(e)s, -e карчма́р, шынка́р
schéppern
vi пасту́кваць, сту́каць, бры́нкаць, бразджа́ць, дры́нкаць
Schérbe
f -, -n чарапо́к, аскалёпак, абло́мак
in ~n géhen* [zerspríngen*] — раскало́цца [разбі́цца] ушчэ́нт [на дро́бныя кава́лкі]
in ~n schlágen* — разбіва́ць ушчэ́нт [на дро́бныя кава́лкі]
Schére
f -, -n
1) нажні́цы
2) клю́шня (у рака)
◊ j-n in die ~ néhmen* — узя́ць каго́-н. у ціскі́