áusweichen
* vi (s)
1) уступа́ць даро́гу; саступа́ць
2) ухіля́цца
3) пазбяга́ць
4) вайск. адступа́ць, адыхо́дзіць
Áusweichgleis
n -еs, -е чыг. запасны́ пуць
áusweiden
vt паляўн. разбіра́ць, трыбушы́ць
áusweinen
1.
vt высок. вы́плакаць (гора)
sich (D) die Áugen ~ — вы́плакаць усе́ во́чы
2.
(sich) вы́плакацца, напла́кацца
Áusweis
m -es, -e пасве́дчанне; (асабі́сты) дакуме́нт, про́пуск
áusweisen
*
1.
vt
1) высыла́ць
2) дакумента́льна засве́дчыць
2.
(sich) пацвярджа́цца, засве́дчыцца
(durch A – дакументальна)
áusweislich
adv (G) канц. на падста́ве, як выніка́е (з якога-н. дакумента)
áusweispflichtig
a той, хто му́сіць прад’яві́ць пасве́дчанне асо́бы [про́пуск]