mísstönend
1.
a немілагу́чны, які́ дысані́руе
2.
adv
~ zusámmenklingen* — дысані́раваць, гуча́ць фальшы́ва
Mísstrauen
n -s недаве́р, недаве́рлівасць
gégen j-n ~ háben [hégen] — мець [адчува́ць] недаве́р да каго́-н.
misstráuen
vi (D) не давяра́ць (каму-н.), пабо́йвацца (каго-н.)
mísstrauisch
a недаве́рлівы, по́ўны падазрэ́нняў
gégen j-n ~ sein — адно́сіцца [ста́віцца] да каго́-н. з недаве́рам
Míssvergnügen
n -s незадаво́ленасць, незадавальне́нне, пры́красць
~ beréiten [errégen, máchen] — вы́клікаць незадавальне́нне
míssvergnügt
a незадаво́лены; раззлава́ны
Míssverhältnis
n -ses, -se
1) дыспрапо́рцыя, неадпаве́днасць
2) напру́жаныя стасу́нкі, рознагало́ссі, разбе́жнасць
míssverständlich
a спрэ́чны, двухсэнсо́ўны; які́ выкліка́е непаразуме́нні
Míssverständnis
n -ses, -se непаразуме́нне, памы́лка
das berúht auf éinem ~ — гэ́та зда́рылася на падста́ве непаразуме́ння
da liegt ein ~ vor — тут (ма́ецца) (не́йкае) непаразуме́нне