áusgangs
1.
канц. adv у канцы́, напрыканцы́
2.
prp (G) у канцы́; на захо́дзе (часу)
Áusgangspunkt
m -(e)s, -e зыхо́дны пункт
áusgeben
*
1.
vt
1) выдава́ць
2) расхо́даваць, выдатко́ўваць
3) аддава́ць (загад); выстаўля́ць (лозунгі)
4) (für j-n) выдава́ць (за, у якасці каго-н.)
er gab ihn für séinen Brúder aus — ён вы́даў яго́ за свайго́ бра́та
2.
(sich)
1.
(für A) выдава́ць сябе́ (за каго-н.)
2) патра́ціцца, выдаткава́цца
Áusgebombte
sub m, f -n, -n пацярпе́лы, -ая ад бамбардзіро́ўкі
Áusgeburt
f -, -en
~ der Hölle — вы́радак вы́людак, параджэ́нне пе́кла
áusgedehnt
a прасто́рны, шыро́кі; вялі́зны; праця́глы
~e Strécke — вялі́кая адле́гласць
áusgedient
a
1) у адста́ўцы
2) падно́шаны, стапта́ны; непрыго́дны
áusgedorrt, áusgedörrt
a вы́сушаны, вы́сахлы (на нішто)
áusgeglichen
a ро́ўны, ураўнава́жаны
~er Charákter [k-] — ураўнава́жаны хара́ктар