Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

ufstellen

1.

vt

1) ста́віць; расстаўля́ць; вайск. выстро́йваць; фармірава́ць

2) выстаўля́ць (кандыдата)

eine Mnnschaft ~ — спарт. вы́ставіць кама́нду

3) распрацо́ўваць, склада́ць (каштарыс, праграму)

4) спарт. устанаві́ць (рэкоры́)

5) ста́віць, прызнача́ць

inen Vrmund ~ — прызна́чыць апекуна́

2.

(sich) станаві́цца, стро́іцца

ufstellung

f -, -en

1) устано́ўка, расстано́ўка

2) пабудо́ва, манта́ж

3) вайск. пастрае́нне, фармірава́нне

4) каштары́с; лік; спіс; пералі́к

ufstieg

m -(e)s, -e

1) узды́м, узлёт

2) ро́сквіт, развіццё

im ~ — на пад’ёме

3) пад’ём, даро́га пад гару́

ufstiegsmöglichkeit

f -, -en магчы́масць павышэ́ння (у рангу, па службе)

ufstocken

vt надбудо́ўваць (дом)

ufstoßen

*

1.

vt адчыня́ць (штуршком)

2.

vi (s)

1) брадзі́ць (пра віно)

2) адры́гваць

3) наткну́цца

ufstoßen

n -s, - мед. адрджка

ufstöbern

vt адшу́кваць, шука́ць, адко́пваць

ufstrahlen

vi (h, s) заззя́ць; зазіхаце́ць

ufsträuben

(sich) падыма́цца, натапы́рыцца, ашчаці́ніцца