Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

ufstacheln

vt (zu D) падбухто́рваць, пад’рджваць (да чаго-н.); распа́льваць (пачуцці)

ufstand

m -(e)s, -stände паўста́нне, бунт

inen ~ errgen — вы́клікаць бунт [паўста́нне]

ufstapeln

vt скла́дваць (у штабелі); нагрува́шчваць

ufständisch

a паўста́нцкі; бунтаўскі́; ахо́плены паўста́ннем [бу́нтам]

ufständische

sub m, f -n, -n паўста́нец, -нка, інсурге́нт, -тка

ufstechen

* vt прако́лваць; прыко́лваць; адкры́ць [прыпадня́ць] чым-н. во́стрым

ufstecken

vt

1) нако́лваць; надзява́ць, наса́джваць

2) утырка́ць

3) перан. пасава́ць

ufstehen

* vi

1) (s) устава́ць, падыма́цца

2) (s) паўстава́ць, выступа́ць

3) (h) стая́ць [быць] адчы́неным

die Tür steht auf — дзве́ры адчы́нены

ufsteigen

* vi (s)

1) падыма́цца, зала́зіць

ein Gednke stieg in mir auf — у мяне́ зарадзі́лася ду́мка

2) узлята́ць (пра самалёт)

3) атрыма́ць павышэ́нне

4) усхо́дзіць (пра сонца)

ufsteiger

m -s, - спарт. кама́нда, яка́я перайшла́ ў больш высо́кі клас