áufsagen
vt
1) гавары́ць (напамяць)
2) (j-m) адмаўля́ць (каму-н. у чым-н.)
Áufsatz
m -es, -sätze
1) сачыне́нне; арты́кул
2) стало́вы прыбо́р
3) тэх. наса́дка; вайск. прыцэ́л
áufsässig
a непаслухмя́ны, упа́рты, сваво́льны
j-m ~ sein — вы́йсці з чыйго́-н. падпарадкава́ння; недалю́блівать каго́-н.
Áufsässigkeit
f -, -en упа́ртасць, сваво́льства
áufschaudern
vi (s) уздры́гнуць (ад жаху)
áufschauen
vi (па)глядзе́ць уве́рх
von séinem Buch ~ — падня́ць во́чы ад кні́гі
áufschichten
vt скла́дваць; нагрува́шчваць