Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

ufgliederung

f -, -en падзе́л, дзяле́нне; чляне́нне, дэцэнтраліза́цыя

ufglimmen

* vi (s)

1) пачына́ць тлець, затле́ць

2) успалыхну́ць

ufglühen

vi (s)

1) запала́ць, напа́львацца

2) загарля́ца

ufgraben

vt раско́пваць; уско́пваць, узрыхля́ць

ufgreifen

*

1.

vt

1) падхо́пліваць, падхва́тваць

inen Vrschlag ~ — падхапі́ць прапано́ву

2) схапі́ць (злодзея)

2.

vi напа́сці на след

aufgrnd

[auf Grund]

(G, von D) prp на падста́ве

ufguss

m -es, -güsse насто́йка, зава́рка

ufhaben

* vt

1) мець на сабе́

den Hut ~ — быць у капелюшы́

2) мець (што-н.) адчы́неным [расшпі́леным]

3) мець зада́нне

er hat viel auf — яму́ мно́га зада́дзена

ufhacken

vt

1) падко́пваць, рыхлі́ць (матыкай)

2) рассяка́ць

ufhaken

vt

1) ве́шаць на кручо́к

2) расшпі́льваць гаплі́к