Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

ufenthaltsort

m -(e)s, -e ме́сца знахо́джання, ме́сца по́быту

uferlegen

vt (D) наклада́ць (спагнанне на каго-н.); абклада́ць (падаткам)

uferstehen

* vi (s) неаддз. уваскраса́ць; перан. ажыва́ць, адраджа́цца

uferstehung

f - уваскрашэ́нне; паўста́нне з мёртвых; перан. тс. адраджэ́нне

die ~ Chrsti — рэл. Уваскрашэ́нне Хрысто́ва

ufessen

* vt з’яда́ць, выяда́ць

uffahren

* vi (s)

1) наязджа́ць; пад’язджа́ць

2) уско́кваць; уздры́гваць

3) узно́сіцца (увысь)

4) се́сці (на мель)

uffahrt

f -, -en пад’ём; даро́га пад гару́; пад’е́зд (да чаго-н.)

uffallen

* vi (s) кі́дацца ў во́чы; дзіві́ць, здзіўля́ць

uffallend, uffällig

a які́ кі́даецца ў во́чы; надзвыча́йны, дзі́ўны; кі́дкі

ein ~er nterschied — заме́тная ро́зніца

uffangen

* vt

1) падхо́пліваць

2) перахо́пліваць, лаві́ць