entschlúmmern
vi (s) задрама́ць, засну́ць
Entschlúss
m -es, -schlüsse рашэ́нне
éinen ~ fássen — прыма́ць рашэ́нне
durch éigenen ~ — добраахво́тна
entschlüpfen
vi (s) вы́слізнуць, вы́рвацца; сарва́цца (пра словы)
entschúldigen
1.
vt дарава́ць, выбача́ць
2.
(sich)
(bei j-m, wegen G) прасі́ць праба́чыць, прасі́ць прабачэ́ння (у каго-н. за што-н.)
◊ wer sich entschúldigt, klagt sich an — ≅ на зло́дзеі ша́пка гары́ць; хто парася́ ўкра́ў, у таго́ ў вуша́х пішчы́ць
Entschúldigung
f -, -en выбачэ́нне, апраўда́нне
um ~ bítten* — прасі́ць прабачэ́ння
éine ~ vórbringen* — прыне́сці (свае́) прабачэ́нні
entschúppen
vt скрэ́бці (рыбу), здыма́ць луску́ (з рыбы)
entschwínden
* vi (s) высок. зніка́ць
dem Gedächtnis ~ — сце́рціся з па́мяці, вы́ляцець з галавы́
entsénden
* vt пасыла́ць, адпраўля́ць
éine Delegatión ~ — накірава́ць дэлега́цыю
entsétzen
I
vt (G)
1) здыма́ць (з пасады)
2)
éine Féstung ~ — здыма́ць аса́ду крэ́пасці
II
1.
vt пужа́ць, пало́хаць, прыво́дзіць у жах
2.
(sich)
(über A, vor D) жаха́цца (чаго-н.)