Brémse
I
f -, -n
1) сляпе́нь, авадзе́нь
2) апляву́ха
II
f -, -n то́рмаз
die ~ zíehen* — (па)цягну́ць за то́рмаз
die ~ lóckern — адпусці́ць то́рмаз
Brémser
m -s, -
1) чалаве́к, які́ спыня́е машы́ну
2) чалаве́к, які́ заміна́е яко́й-н. спра́ве
Brémslicht
n -(e)s, -er стоп-сігна́л
brénnen
*
1.
vt
1) палі́ць, абпа́льваць
die Schuld brennt sein Gewíssen — віна́ му́чыць яго́ (сумле́нне)
2) падсма́жваць (каву, кофе)
3) завіва́ць (валасы)
2.vi гарэ́ць; пала́ць
líchterloh ~ — пала́ць, быць ахо́пленым по́лымем
2) пячл (пра сонца, крапіву і г.д.)
3) (vor D) перан. гарэ́ць (жаданнем і г.д.)
er brennt daráuf, es zu tun* — ён гары́ць жада́ннем зрабі́ць гэ́та
3.
vimp
es brennt! — пажа́р!, гары́м!
es brennt ihm auf der Zúnge — у яго́ язы́к свярбі́ць (нешта паведаміць)
wo brennt's denn? — што за спе́шка?
◊ was dich nicht brennt, das bláse nicht — ≅ не лезь не ў свае́ спра́вы
4.
(sich) апячы́ся
sich an etw. (D) ~ — перан. апячы́ся на чым-н.
brénnend
1.
a пякучы; гара́чы; які́ гары́ць
2.
adv у найвышэ́йшай ступе́ні
Brénnglas
n -es, -gläser запа́льнае шкло