scháukeln
1.
vt гу́шкаць, гайда́ць
2.
vi i (sich) гайда́цца, гу́шкацца
◊ wir wérden das Kind [die Sáche] schon ~ — разм. мы гэ́тую спра́ву абця́паем [абла́дзім]
Schaukeln
n -s
1) гайда́нне, разго́йдванне; калыха́нне, хіста́нне
2) марск. гайда́нка
Scháulaufen
n -s паказа́льны вы́ступ (у фігурным катанні)
Scháulustige
sub m, f -n, -n нічы́м не заня́ты чалаве́к; нічы́м не заня́тая пу́бліка
Schaum
m -es, Schäume
1) пе́на
etw. zu ~ schlágen* — узбіва́ць што-н. (у пе́ну)
2) на́кіп
◊ ~ schlágen* — ≅ сы́паць жвір у во́чы; настаўля́ць акуля́ры
Scháumkämme
pl бара́нчыкі, бе́лыя пе́ністыя хва́лі
Scháumlöscher
m -s, - пе́нны вогнетушы́цель