wúchten
1.
vt ру́хаць, падыма́ць, грузі́ць (вагаром, рычагом)
2.
vi працава́ць [рабі́ць што-н.] з напру́жаннем усі́х сіл
wúchtig
a
1) ця́жкі; цяжкава́гавы, ва́жкі
2) грува́здкі, вялі́кі
3) ду́жы, во́латаўскі, атлеты́чны
4) уплыво́вы
Wulst
m -(e)s, Wülste; f -, Wülste
1) пухлі́на, патаўшчэ́нне, жаўла́к
2) паду́шка, ва́лік
wund
a пара́нены, сцёрты да крыві́
éine ~e Stélle — балю́чае ме́сца
sich (D) die Füße ~ láufen* — наце́рці сабе́ но́гі да крыві́
Wúndarzt
m -es, -ärzte уст. хіру́рг
Wúnde
f -, -n ра́на, пашко́джанне
an séinen ~n stérben* — паме́рці ад ра́наў
in der ~ herúmbohren [herúmwühlen] — верадзі́ць ра́ну (тс. перан.)
wúnder
adv немаве́дама
er glaubt ~ was getán zu háben — яму́ здае́цца, бы́ццам ён немаве́дама што зрабі́ў
Wúnder
n -s, - цуд, дзі́ва
~ tun* [wírken, verríchten] — рабі́ць [здзяйсня́ць] цуд
~ der [an, von] Tápferkeit verríchten — здзяйсня́ць цу́ды хра́брасці
kein ~, dass… — нядзі́ўна, што…
◊ sein (bláues) ~ erlében [séhen*, hören] — уба́чыць дзі́ва дзі́ўнае, наглядзе́цца ўсяля́кіх цу́даў, наслу́хацца небылі́цаў