Fráge
f -, -n
1) пыта́нне
etw. in ~ stéllen — сумнява́цца ў чым-н.
das kommt nicht in ~ — пра гэ́та не мо́жа быць і гаво́ркі
es steht noch in ~ — гэ́та яшчэ́ няпэўна
éine ~ an j-n stéllen [ríchten] — задава́ць [ста́віць] пыта́нне каму́-н.
2) пыта́нне, прадме́т абмеркава́ння, прабле́ма
éine ~ ánregen [áufwerfen*, ánschneiden*] — узніма́ць [узня́ць] пыта́нне
zur ~ stéhen* — стая́ць на пара́дку дня
3)
péinliche ~ — непры- е́мнае пыта́нне
Frágebogen
m -s, - і -bögen апыта́льны ліст, анке́та
frágen
vt, vi (nach D, über A, um A, wegen G) пыта́ць, пыта́цца (пра каго-н., пра што-н.)
es fragt sich noch… — яшчэ́ трэ́ба спыта́ць…, гэ́та яшчэ́ выкліка́е сумне́нні
um Rat ~ — прасі́ць пара́ды
da ~ Sie noch! — вы яшчэ́ пыта́ецеся!
wenn ich ~ darf — дазво́льце спыта́ць
2)
díese Wáre ist sehr gefrágt — гэ́ты тава́р карыста́ецца вялі́кім по́пытам
3)
j-n als Zéugen ~ — юрыд. дапы́тваць каго́-н. у я́касці све́дкі
◊ er hat mir ein Loch in den Leib gefrágt — ён заму́чыў мяне́ сваі́мі пыта́ннямі
Frageréi
f -, -en распы́тванне, ро́спыт
Frágesatz
m -es, -sätze грам. пыта́льны сказ
Frágesteller
m -s, - чалаве́к, які́ пыта́ецца (у каго-н.), запы́твае (каго-н.)
Frágestellung
f -, -en
1) пастано́ўка пыта́ння
2) пара́дак слоў у пыта́льным ска́зе
Frágewort
n -(e)s, -wörter пыта́льнае сло́ва