verbüßen
éine Stráfe ~ — не́сці ка́ру (за што-н.); адбы́ць пакара́нне
Verdácht
m -(e)s (wegen G – у чым-н.) падазрэ́нне
~ gégen j-n schöpfen — западо́зрыць каго́-н.
bei j-m in ~ geráten* [kómmen*] — вы́клікаць у каго́-н. падазрэ́нне
~ errégen [erwécken] — выкліка́ць падазрэ́нне
über jéden ~ erháben sein — быць па-за ўся́кім падазрэ́ннем
der ~ trifft ihn — падазрэ́нне па́дае на яго́
verdáchterregend
a які́ выкліка́е [пасялце] падазрэ́нне
verdámmen
vt
1) асуджа́ць (zu D – на голад і г.д.)
2) пракліна́ць, кля́сці
Verdámmnis
f - рэл. праклён
der ~ préisgeben* — асудзі́ць на ве́чныя паку́ты ў пе́кле
verdámmt
1.
a
1) пракля́ты
2) асу́джаны
3) разм. страшэ́нны (пра холад і г.д.)
2.adv ве́льмі, на́дта, страшэ́нна
verdámmt noch mal! — каб яго́ чорт узяў!
verdámpfen
vi (s)
1) выпа́рвацца, ператвара́цца ў па́ру
2) перан., разм. зніка́ць