schütteln
1.
vt
1) трэ́сці, хіста́ць
j-m die Hand ~ — трэ́сці каму́-н. руку́
2) страсяну́ць
2.
(sich) здрыгану́цца; абтрэ́свацца
schütten
1.
vt
1) сы́паць; пасыпа́ць
álles auf éinen Háufen ~ — валі́ць усё ў адну́ ку́чу
2) ліць; наліва́ць
2.
vimp
es schüttet — дождж лье (як з вядра́)
Schütze
m -n, -n
1) страло́к, страле́ц
2) астр. Страле́ц (сузор’е)
schützen
1.
vt (vor D, gegen A)
1) абараня́ць, барані́ць, засцерага́ць (ад каго-н., ад чаго-н.)
2) ахо́ўваць (мяжу і г.д.)
gesétzlich geschützt sein — быць пад ахо́вай зако́на
2.
(sich)
(vor D, gegen a) барані́цца, засцерага́цца (ад каго-н., ад чаго-н.)
Schützenbataillon
[-taljo:n]
n -s, -e стралко́вы батальён
Schützenfest
n -es, -e спабо́рніцтва стралко́ў [стральцо́ў]
Schützengraben
m -s, -gräben вайск. ако́п, траншля
Schützenkette
f -, -en стралко́вы ланцу́г
Schützenlini¦e
f -, -n стралко́вы ланцу́г