schürfen
1.
vi геал. разве́дваць
nach Erz ~ — ве́сці разве́дку за́лежаў [пакла́даў] руды́
2.
vt збіць, абадра́ць (скуру)
Schürfung
f -, -en геал. разве́дка, по́шук; шурфава́нне
Schürze
f -, -n фарту́х, хварту́х; пярэ́днік
éine ~ úmbinden* [vórbinden*] — завяза́ць фарту́х
éine ~ úmnehmen* [wégtun*] — надзе́ць [зняць] фарту́х
◊ er läuft jéder ~ nach, er ist hínter jéder ~ nach [her] — разм. ён бе́гае за ко́жнай спадні́цай
schürzen
vt
1) завя́зваць (вузел)
2) падбіра́ць (сукенку), зака́сваць (рукавы)
die Líppen ~ — надзьму́цца
Schürzenjäger
m -s, - разм. пагардл. ба́бнік, сэрцае́д
Schürzung
f -, -en літ. завя́зка
die ~ des Knótes im Dráma — завя́зка дра́мы