verbórgen
I
vt пазыча́ць (каму-н., што-н.)
II
1.
a схава́ны, уто́ены; пата- е́мны
~er Profít — эк. уто́ены прыбы́так
2.
adv
im Verbórgenen bléiben* — заста́цца ўто́еным
verbórgenerweise
adv та́йна, цішко́м, у та́йне
Verborgenheit
f - заці́шнасць, уту́льнасць, абаро́ненасць
Verbót
n -(e)s, -e забаро́на
das ~ über etw. (A) verhängen — забараня́ць што-н. (загадам)
ein ámtliches ~ — афіцы́йная забаро́на
verbóten
a забаро́нены
~e Früchte schmécken süß — забаро́нены плод сма́чны; ≅ дзе плот ды дзяду́ля, там смачне́йшыя ду́лі (грушы)
Verbótsantrag
m -(e)s, -träge прапано́ва [зая́ва] аб забаро́не (чаго-н.)
verbótswidrig
a, adv насу́перак забаро́не
Verbótszeichen
m -s, - забаро́нны знак [сігна́л] (для транспарту)
Verbráuch
m -(e)s
1) спажыва́нне, расхо́д (an D – чаго-н.)
2) мед. знясі́ленне