verwéigern
vt адмаўля́ць (у чым-н.); адхіля́ць (просьбу)
éinen Beféhl ~ — вайск. не падпара́дкавацца зага́ду
jéde Ántwort ~ — адмо́віцца адка́зваць (на пытанні)
Verwéigerung
f -, -en адмо́ва (зрабіць што-н.)
verwéilen
vi знахо́дзіцца, быць, затры́млівацца
bei éinem Gedánken ~ — спыні́цца на ду́мцы
Verwéis
I
m -es, -e заўва́га, вымо́ва
j-m éinen ~ ertéilen [gében*] — аб’яві́ць [зрабі́ць] каму́-н. вымо́ву [заўва́гу]
éinen ~ éinstecken — разм. вы́слухаць заўва́гу
éinen ~ lösen [tílgen] — зняць вымо́ву [заўва́гу]
II
m -es, -e спасы́лка (на арыгі- нал, кнігу і г.д.)
verwéisen
*
I
vt (j-m) рабі́ць вымо́ву [заўва́гу] (за што-н., каму-н.)
II
vt
1) (an A) адсыла́ць (каго-н. да каго-н.)
2) (auf A) адасла́ць (каго-н. да чаго-н.)
3) (G) высыла́ць, выганя́ць (з краіны)
4) спарт. выдаля́ць (з поля)
verwélken
vi (s) (за)вя́нуць; бля́кнуць
verwélkt
a звя́лы (тс.перан.), пабля́клы
verwéndbar
a прыда́тны (да ўжытку); ужыва́льны
Verwéndbarkeit
f - прыда́тнасць, ужыва́льнасць