Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aäcdeghiloöpuvw-.
bghiklnrstx

Vertrágspartei

f -, -en юрыд. дагаво́рны бок

Vertrágspartner

m -s, - юрыд. дагаво́рны бок

vertrágsrechtlich

a дагаво́рна-прававы́

Vertrágsverletzung

f -, -en парушэ́нне дагаво́ру

Vertrágsverpflichtung

f -, -en абавяза́цельства, яко́е выцяка́е з дагаво́ру

vertrágswidrig

a які́ супярэ́чыць дагаво́ру

vertráuen

vi (D) давяра́ць, ве́рыць (каму-н., чаму-н.)

Vertráuen

n -s даве́р (auf, in A, zu D – да каго-н., да чаго-н.)

im ~ — па сакрэ́це, канфідэнцы́йна

im ~ geságt — памі́ж на́мі ка́жучы

j-m, éiner Sáche (D) ~ schénken; zu etw. (D) ~ háben [hégen] — адчува́ць [мець] даве́р да каго́-н., чаго́-н.

zu j-m ~ fássen — прася́кнуцца даве́рам да каго́-н.

er erwéckt ~ — ён выкліка́е даве́р да сябе́

sein ~ in j-n, in etw. (A) sétzen — усклада́ць надзе́ю на каго́-н., што-н.

sich in j-s ~ schléichen* [stéhlen*] — укра́сціся [уце́рціся] у даве́р да каго́-н.

Vertráuensabstimmung

f -, -en галасава́нне па пыта́нні аб даве́ры

Vertráuensbeweis

m -es, -e до́каз [пасве́дчанне] даве́ру