ánfänglich
1.
a (перша)пачатко́вы
2.
adv спача́тку, першапачатко́ва
ánfechtbar
a спрэ́чны, неперакана́льны, прысту́пны
ánfechten
* vt
1) аспрэ́чваць, апратэсто́ўваць, абска́рджваць
2) высок. спакуша́ць
3) турбава́ць
das ficht mich gar nicht an — гэ́та мяне́ ніко́лькі не турбу́е
Ánfechtung
f -, -en
1) аспрэ́чванне; абска́рджванне
2) высок. спаку́са
ánfeinden
vt варо́жа ста́віцца (да каго-н.); напада́ць (на каго-н.)
Ánfeindung
f -, -en нядобразычлі́васць, прасле́даванне; pl напа́дкі
Ánfertigung
f -, -en вы́раб; вытво́рчасць; выко́нванне
ánfeuchten
vt намо́чваць
die Kéhle ~ — разм. вы́піць, прамачы́ць го́рла
ánfeuern
vt
1) падпа́льваць
2) перан. натхня́ць, падбадзёрваць, падганя́ць