Verstópfung
f -, -en
1) затыка́нне
2) закупо́рка
3) мед. зацвярдзе́нне, запо́р
Verstórbene
sub m, f -n, -n нябо́жчык, -чыца
Verstóß
m -es, -stöße парушэ́нне (gegen A – чаго-н.); про́мах, дрэ́нны ўчы́нак
in ~ geráten* — згубі́цца, прапа́сці
verstóßen
*
1.
vi (gegen A) (па)грашы́ць (супраць чаго-н.), паруша́ць (што-н.)
2.vt выганя́ць, адхіля́ць, вырака́цца (каго-н.)
verstört
a разгу́блены, збянтэ́жаны, напало́ханы
Verstörtheit
f - разгу́бленасць, спо́лах, збянтэ́жанасць
verstrágsgemäß, verstrágsmäßig
1.
a дагаво́рны, адпаве́дны дагаво́ру
2.
adv паво́дле дагаво́ру
verstréichen
*
I
vt зама́зваць (шчыліны)
II
vi (s) прахо́дзіць, міна́ць (пра час)
verstréuen
vt рассы́паць, раскі́даць, рассе́йваць