schránzen
vi ліслі́віць, падхалі́мнічаць
Schrápe
f -, -n скрабо́к, скраба́лка, скрэ́бла
schráppen
vt
1) скрабці́, скаблі́ць
Rüben ~ — чы́сціць буракі́
2) перан. заграба́ць прыбы́так
Schráube
f -, -n
1) вінт, шру́ба
die ~ ánziehen* — зацягну́ць шру́бу [вінт]
2) вінт (парахода), прапе́лер (самалёта)
◊ j-n in der ~ háben — трыма́ць каго́-н. у ціска́х [рука́х]
éine verdréhte ~ — разм. шале́нец, дзіва́к
die ~ lóckern — адпусці́ць ле́йцы
bei ihm ist éine ~ los — разм. ≅ у яго́ клёпкі не стае́, у яго́ не ўсе́ до́ма
schráuben
1.
vt
1) зашрубо́ўваць, закру́чваць
2) узганя́ць (цэны)
2.
(sich) фанабэ́рыцца, задава́цца
sich in die Höhe ~ — (кру́та) набіра́ць вышынр
Schráubengewinde
n -s, - вінтава́я разьба́, нарэ́зка вінта́
Schráubenschlüssel
m -s, - тэх. га́ечны ключ
Schráubenzieher
m -s, - адвёртка, за́шрубка, падшру́бнік