bestímmend
1) вызнача́льны
2) выраша́льны
bestímmend
1) вызнача́льны
2) выраша́льны
bestímmt
1.
1) вы́значаны, пэўны, прызна́чаны
2.
Bestímmtheit
1) пэўнасць
2) рашу́часць
3) упэўненасць, дакла́днасць
Bestímmung
1) прызначэ́нне
2) вызначэ́нне
3) пастано́ва, зага́д
4) прызва́нне, лёс
bestímmungsgemäß
Bestímmungswort
bestírnt
Bésti¦e
1) драпе́жнік, звер
2) вы́людак, не́людзь
Béstleistung
béstmöglich