Schlíngel
m -s, - жарт. гарэ́за, сваво́льнік, ві́сус
schlíngen
*
I
vt абвя́зваць; абвіва́ць; абхапі́ць
sie schlang die Árme um séinen Hals — яна́ абвіла́ рука́мі яго́ шдю
2.
(sich) ві́цца, абвіва́цца
(аб раслінах)
II
vt (пра́гна) глыта́ць
schlíngern
vi
1) марск. адчува́ць бакаву́ю [бартаву́ю] гайда́нку
2) ісці́ няўпэўнена [хіста́ючыся]
Schlínggewächs
n -es, -e паво́йная [вітко́вая] раслі́на
Schlíngpflanze
f -, -n паво́йная [вітко́вая] раслі́на
schlíppern
vi (s) скіса́ць, пракіса́ць, абрызга́ць (пра малако)
Schlips
m -es, -e га́льштук
den ~ bínden* [ábbinden*, úmbinden*] — завяза́ць [развяза́ць, надзе́ць] га́льштук
◊ j-n am ~ kríegen — разм. узя́ць каго́-н. за каўне́р
Schlítten
m -s, - са́н(к)і
~ fáhren* — ката́цца на са́нках
Schlíttenbahn
f -, -en са́нная даро́га [тра́са]