besétzen
1) займа́ць (месца, памяшкане)
2) акупі́раваць
3) займа́ць (пасаду)
4) абшыва́ць, уні́зваць
besétzen
1) займа́ць (месца, памяшкане)
2) акупі́раваць
3) займа́ць (пасаду)
4) абшыва́ць, уні́зваць
Besétzung
1) заня́цце (памяшкання); акупа́цыя
2) замяшчэ́нне (пасады)
3) вызначэ́нне (на пасаду)
4)
5)
besíchtigen
Besíchtigung
1) агля́д
2) рэві́зія, інспе́кцыя
3) медыцы́нскі агля́д
besíedeln
Besíedlung
besíegeln
1) прыкла́дваць пяча́тку (да чаго-н.); запяча́тваць (
2) пацвярджа́ць
besíegen
besíngen
besínnen
2) (G auf
3) разду́мваць, разважа́ць