verschlíeßbar
a які́ зачыня́ецца на замо́к
verschlíeßen
*
1.
vt замыка́ць; зачыня́ць (на замок)
éinen Wunsch in sich (D) — затаі́ць жада́нне
ein Gehéimnis in sich — зберага́ць та́йну
2.
(sich):
sich j-s Bítten gegenüber (nicht) — (не) быць глухі́м да чыі́х-н. про́сьбаў
verschlímmbessern
vt іран. вы́правіць на го́ршае, паго́ршыць, заме́ст таго́, каб вы́правіць
verschlímmern
1.
vt пагарша́ць
2.
(sich)
пагарша́цца, абвастра́цца
Verschlímmerung
f -, -en пагаршэ́нне, абвастрэ́нне
verschlíngen
*
I
vt праглына́ць, паглына́ць, глыта́ць (тс. кнігі)
j-n mit den Áugen ~ — е́сці каго́-н. вача́мі
2) разм. паглына́ць (многа грошай і г.д.)
II
1.
vt пераплята́ць, сплята́ць
2.
(sich) пераплята́цца; перавіва́цца
Verschlíngung
f -, -en перапляце́нне, апляце́нне, спляце́нне
verschlíssen
a вы́нашаны, пано́шаны, зно́шаны
verschlóssen
a
1) замкнёны; зашчэ́плены
hínter [bei] ~en Türen verhándeln [beráten*] — ве́сці перамо́вы [ра́іцца] за зачы́ненымі дзвяры́ма
2) перан. замкнёны
Verschlóssenheit
f - замкнёнасць, нешматсло́ўнасць