beschlágen
I
a дасве́дчаны, во́пытны
er ist auf díesem Gebíet gut ~ — у гэ́тай галіне́ ён до́бра дасве́дчаны
II
* vt
1.
1) абшыва́ць, аббі- ва́ць
2) падко́ўваць
2.
(sich) пакрыва́цца налётам; запаце́ць (пра шкло)
III
* vt канфіскава́ць
Beschlágenheit
f - дасве́дчанасць, паінфармава́насць, ве́данне (чаго-н.)
Beschlágnahme
f -, -n канфіска́цыя, апіса́нне (маёмасці)
beschlágnahmen
vt неаддз. канфіско́ўваць; накла́сці а́рышт
beschléichen
* vt
1) падкра́двацца (да каго-н.); шпіёніць, віжава́ць (за кім-н.)
2) высок. ахо́пліваць, авало́дваць (аб пачуццях)
ein Gefühl der Angst beschlích ihn — яго́ ахапі́ла пачуццё стра́ху
beschléunigen
vt паскара́ць, прыспе́шваць
die Geschwíndigkeit ~ — павялі́чыць ху́ткасць
beschlíeβen
* vt
1) выраша́ць; пастанаўля́ць; прыма́ць (рэзалюцыю, закон)
2) раша́цца
3) сканча́ць (пра справу)
den Empfáng beschlóss ein Konzért — пасля́ прыёму адбыўся канцэ́рт
Beschlúss
m -es, Beschlüsse
1) рашэ́нне; пастано́ва
~ fássen — прыма́ць рашэ́нне
2) заключэ́нне, завяршэ́нне
Beschlússfassung
f -, -en прыня́цце рашэ́ння [пастано́вы]