beschícken
vt
1) пасыла́ць (куды-н.)
2) выкліка́ць да сябе́ (каго-н.)
beschíelen
vt касі́ць, глядзе́ць ко́са; глядзе́ць крадко́м (на каго-н., што-н.)
beschíeßen
* vt абстрэ́льваць; страля́ць (па якой-н. цэлі)
Beschímpfung
f -, -en ла́янка, зневажа́нне
beschírmen
vt паэт. барані́ць; засланя́ць (vor D, gegen A – каго-н., што-н. ад каго-н., чаго-н.)
Beschíss
m -es груб. падма́н, ашука́нства
beschíssen
a груб. паску́дны; абпля́каны
beschláfen
* vt адкла́дваць (да раніцы якое-н. рашэнне); ува́жліва абду́маць [абмеркава́ць] (план, прапанову)
Beschlág
m -(e)s, Beschläge
1) абшыўка, абабі́ўка
2) падко́ва; падко́ўванне (коней)
3) армату́ра