versäumen
vt
1) упуска́ць, спазня́цца
den Zug ~ — спазні́цца на цягні́к
ich hábe nichts zu ~ — мне няма́ куды́ спяша́цца
2) прагу́льваць, прапуска́ць
Versäumnis
n -ses, - i -se, f -, -se
1) недагля́д
2) прагу́л
Versäumnísurteil
n -(e)s, -e юрыд. заво́чны прыгаво́р, заво́чнае рашэ́нне
verscháchern
vt распрадава́ць (рэчы), разбаза́рваць; па-махля́рску збыва́ць
zu Schléuderpreisen ~ — распрадава́ць па стра́тных [дэ́мпінгавых] цэ́нах
verscháffen
vt дастава́ць, здабыва́ць, набыва́ць
j-m éine Stélle [Árbeit] ~ — устро́іць на рабо́ту каго́-н.
sich (D) Gewíssheit ~ — упэўніцца ў чым-н.
sich (D) etw. ~ — дабі́цца [дасягну́ць] чаго́-н.
sich (D) éinen Námen ~ — набы́ць вядо́масць [папуля́рнасць]
verschállen
vi (s) заціха́ць, адгуча́ць