Verbum

verrücken

vt перасо́ўваць, зруша́ць

j-m den Kopf ~ — затлумі́ць каму́-н. галаву́; збіць каго́-н. з тро́пу

verrückt

a вар’яц́кі, звар’я́це́лы

j-n ~ máchen — разм. даве́сці каго́-н. да вар’я́ц́тва

er ist ganz ~ auf síe — ён без па́мяці закаха́ны ў яе

du bist wohl ~! — разм. дык ты, му́сіць, звар’яце́ў [з глу́зду з’е́хаў]!

Verrückte

sub m, f -n, -n вар’я́т, вар’я́тка

Verrücktheit

f -, -en шале́нства, вар’яц́тва

verrühren

vt разме́шваць, зме́шваць

Vers

m -es, -e

1) верш (вершаваная мова, радок, страфа)

2) часцей pl ве́ршы

geréimte ~e — рыфмава́ныя ве́ршы

etw. in ~e kléiden — надава́ць чаму́-н. вершава́ную фо́рму

3) мале́нькі ве́ршык, ве́ршыкі

sich (D) kéinen ~ daráus máchen — разм. нічо́га не ця́міць у чым-н.

versáchlichen

vt канкрэтызава́ць

versácken

vi (s)

1) тапі́цца, ісці́ на дно (пра судна)

2) перан. загра́знуць (у заганах), зайсці́ ў тупі́к

der Vórstoß versáckte — вайск. наступле́нне захлыну́лася

verságen

1.

vt

1) адмаўля́ць (у чым-н.)

j-m den Wunsch ~ — адмо́віцца вы́канаць чыё-н. жада́нне

2) пазбаўля́ць, не дава́ць (чаго-н.)

j-m die Gelégenheit ~ — пазба́віць каго́-н. магчы́масці

das bleibt ihm verságt — гэ́та яму́ не да́дзена

3) абяца́ць (танец, руку і г.д.)

ich bin für mórgen schon verságt — мяне́ на за́ўтра ўжо́ запрасі́лі

2.

vi

1) адмаўля́ць, адмаўля́цца служы́ць (пра сілы і г.д.)

der Mótor verságte — мато́р адказа́ў

2) быць няздо́льным, не спраўля́цца

vor der Áufgabe ~ — не спра́віцца з зада́чай

Verságer

m -s, -

1) няўда́ча, адмо́ўны вы́нік, няспра́ўнасць

2) адка́з (матора і г.д.)

3) вайск. асе́чка

4) той, хто не спра́віўся з чым-н., няўда́чнік