◎ Ко́дым ’заядлы курэц’ (Нар. лекс.). Да *копта‑дым. Параўн. курадым (гл.).
Ко́жа ’скура’ (Сл. паўн.-зах., Ян., ТС, Бяльк.). Укр. кожа, рус. кожа, ст.-рус. кожа ’тс’, ст.-слав. кожа, балг. кожа, макед. кожа, серб.-харв. ко̏жа, славен. kóža ’тс’, польск. koża, чэш. kuže, славац. koža, в.-луж. koža, н.-луж. koža, палаб. tʼuza ’тс’. Адна з найбольш надзейных этымалогій увогуле: этымалогія Зубатага, AfslPh, 16, 396: koža < koz‑ja. Спачатку kozja (skora) ’казіная скура’. Аб іншых этымалогіях гл. Трубачоў, Эт. сл., 12, 36. Параўн. таксама апошнюю спробу тлумачэння Борысь ЗФЛ, 25, 1, 169–170.
Ко́жан ’кожны’ (Нас., Жыв. сл., КЭС, лаг). Гл. кожны.
Ко́жны ’кожны’ (ТСБМ, Бяльк., Нік. Очерки). Укр. кожний (< кождний). Параўн. бел. кожды. Гл. кажды.
◎ Ко́жур ’безрукаўка з аўчын’ (Сцяшк. Сл.). Да кожа (гл.).
◎ Ко́зарыца ’сухая трава’ (Сцяшк. Сл.). Да каза 2 ці казань‑
Ко́зачка ’невялікая лавачка пад ногі’ (Жд. 2). Гл. каза 11.
◎ Ко́зка 1 ’трыножак’, ’сажань’ (Мат. Гом.). Гл. казан.
◎ Ко́зка 2 ’бакас’ (Мат. Гом.). Параўн. укр. козарка ’від дзікай гусі’, рус. казара, казарка ’тс’. Магчыма, цюркскага паходжання (тур. kaz ’гусь’) (Булахоўскі, 3, 238). Параўн. ЕСУМ, 2, 340.
◎ Ко́зка 3 ’грыб саркадон чарапічны’ (ТС). Гл. каза 6.
Ко́злік 1 ’умацаванне саламянай страхі’ (Мат. Гом., Хар.). Параўн. казёл 3.
Ко́злік 2 ’конік’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. казёл 12.
◎ Ко́злікі 1 ’рдзест’ (ТС). Параўн. козлік (гл.).
◎ Ко́злікі 2 ’заплеценыя валасы’ (Ян.). Магчыма, да казелю (гл.).