Verbum

Ко́йка ₁ ’ложак’ (Бяльк., Сцяшк.). Запазычанне праз рус. койка з гал. kooi ’тс’.

Ко́йка ₂ ’кош або лодка з дзіркамі ў дне для перавозкі свежай рыбы’ (ТС). Да койка ₁. Параўн. гал. kooi ў значэнні ’клетка, кашара’.

Ко́йкнуць ’памерці’ (Сцяшк. Сл.). Ад прасл. kojiti ’супакоіцца’. Суфіксацыя сведчыць аб аднаразовасці дзеяння. Магчыма, таксама кантамінацыя з кокнуць (гл.).

◎ Ко́ймачка ’шлячок’ (Мат. Гом.). Гл. кайма.

◎ Ко́йнік ’паліца’ (Сцяшк. Сл.). Да прасл. kojili. Койнік — ’тое, на чым штосьці пакоіцца’.

◎ Ко́йрачка ’ляўша’ (Сл. паўн.-зах.). Балтызм. Параўн. літ. kairys ’тс’ (там жа, 2, 494).