Во́крык (БРС, Яруш., КТС). Рус. о́крик, укр. о́крик, польск. okrzyk, чэш. okřík, балг. о́крик. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад акрыкнуць.
Во́кунь (Нас., З жыцця). Гл. акунь.
Во́кут ’агароджанае месца для жывёлы (на полі ці ў лесе)’ (ДАБМ, 783; маг., Яшк.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад *акутаць (параўн. літар. ахутаць ’пакрыць, абгарнуць’), як закута ’хлеў’ ад закутаць ’зачыніць, загарадзіць плотам’ (Котков, Очерки, 279; Лучыц-Федарэц, Лекс. Палесся, 186). Аб суаднесенасці варыянтаў акутаць — ахутаць у бел. мове гл. Казлова, дыс.