збраёўня
Verbum
анлайнавы слоўнікзбраяно́сец
зброд
збро́длівы
збро́евы Wáffen-;
збро́евы заво́д Wáffenfabrik
збро́евы ма́йстар Wáffenschmied
збро́я
1. Wáffe
звыча́йная збро́я konventionélle [-vɛn-] [hérkömmliche] Wáffe;
а́тамная збро́я Atómwaffe
я́дзерная збро́я Kérnwaffe
хало́дная збро́я Stich- und Híebwaffe
бра́цца за збро́ю zu den Wáffen gréifen*;
трыма́ць збро́ю нагато́ве die Wáffe éinsatzbereit hálten*;
пуска́ць збро́ю ў ход von der Wáffe Gebráuch máchen;
бра́згаць збро́яй mit dem Säbel rásseln;
скла́сці збро́ю die Wáffen strécken [níederlegen];
закліка́ць да збро́і zu den Wáffen rúfen*;
тава́рыш па збро́і Wáffenbruder
2. (сродак) Wáffe
збру́я
верхава́я збру́я Réitzeug
збры́джванне
збры́дзіць