ду́ма
1. (мысленне) Gedánke
ду́маць ду́му sínnen*
2.
3. (упраўленне) Dúma
Дзяржа́ўная ду́м Stáatsduma
гарадска́я ду́м Stádtrat
ду́ма
1. (мысленне) Gedánke
ду́маць ду́му sínnen*
2.
3. (упраўленне) Dúma
Дзяржа́ўная ду́м Stáatsduma
гарадска́я ду́м Stádtrat
ду́мацца
мне ду́маецца, што… es scheint mir, dass…
ду́маць
1. dénken*
2. (меркаваць) gláuben
як Вы ду́маеце? was méinen Sie?;
не ду́маю, каб… ich gláube nicht, dass…
3. (мець намер) beábsichtigen
калі́ Вы ду́маеце пае́хаць у Ле́пель? wann wóllen Sie nach Lépel fáhren?;
мно́га пра сабе́ ду́маць sich (
нядо́ўга ду́маючы óhne sich lánge zu besínnen, óhne viel [lánge] zu überlégen; kurz entschlóssen;
я і не ду́маю! ich dénke gar nicht darán!, es fällt mir gar nicht ein!;
і ду́маць няма́ чаго́ kein Gedánke darán!, das kommt gar nicht in Fráge!;
я ду́маю! (безумоўна) das will ich méinen!
ду́мка
рапто́ўная ду́мка Éinfall
бліску́чая ду́мка glänzender Gedánke [Éinfall] ;
назо́йлівая [неадчэ́пная] ду́мка éine fíxe Idée;
мільгану́ла ду́мка ein Gedánke fuhr [schoss] (
асно́ўная ду́мка Háuptgedanke
гэ́та до́брая ду́мка das ist ein gúter Gedánke [Éinfall, éine gúte Idée];
наве́сці не́кага на ду́мку
мне прыйшла́ ў галаву́ ду́мка ich kam auf den Gedánken;
сабра́цца з ду́мкамі séine Gedánken sámmeln;
паглы́біцца ў ду́мкі in Gedánken vertíeft [versúnken] sein; ganz in Gedánken sein;
я далёкі ад ду́мкі, што… ich bin weit davón entférnt zu gláuben, dass…;
2. (мысленне) Dénken
філасо́фская ду́мка philosóphisches Dénken;
лад ду́мак Dénkweise
хада́ ду́мак Gedánkengang
грама́дская ду́мка öffentliche Méinung;
абме́н ду́мкамі Méinungsaustausch
на маю ду́мку ich bin der Méinung [Ánsicht, Áuffassung], dass…;
заста́цца пры сваёй ду́мцы bei séiner Méinung bléiben*, auf séiner Méinung behárren [bestéhen*];
прыйсці́ да аднаду́шнай ду́мкі éinmütig zum Schluss kómmen*; überéinkommen*
мы адно́й ду́мкі wir sind gléicher [éiner] Méinung;
3. (погляды) Léhrmeinung
◊ за́дняя ду́мка Híntergedanke
думпка́р