ду́маць
1. dénken*
2. (меркаваць) gláuben
як Вы ду́маеце? was méinen Sie?;
не ду́маю, каб… ich gláube nicht, dass…
3. (мець намер) beábsichtigen
калі́ Вы ду́маеце пае́хаць у Ле́пель? wann wóllen Sie nach Lépel fáhren?;
мно́га пра сабе́ ду́маць sich (
нядо́ўга ду́маючы óhne sich lánge zu besínnen, óhne viel [lánge] zu überlégen; kurz entschlóssen;
я і не ду́маю! ich dénke gar nicht darán!, es fällt mir gar nicht ein!;
і ду́маць няма́ чаго́ kein Gedánke darán!, das kommt gar nicht in Fráge!;
я ду́маю! (безумоўна) das will ich méinen!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)