дух м
1. (маральны настрой) Geist m -(e)s; Stímmung f -, -en; Mut m -(e)s (смеласць);
баявы́ дух Kámpfgeist m, Kámpfmoral f -;
стан духу Gemütsverfassung f -;
сабра́цца з духам Mut fássen; sich (D) ein Herz néhmen*;
падня́ць дух die Stímmung hében*;
па́даць духам den Mut verlíeren*;
2. (дыханне) Átem m -s;
пераве́сці дух Átem schöpfen [hólen];
у мяне́ дух займа́е mir stockt der Átem;
бе́гчы на ўве́сь дух die Béine in die Hand nehmen*;
3. (прывід, здань) Geist m -es, -er, Gespénst n -(e)s, -er;
◊ гавары́ць як на духу́ sich (D) etw. von der Séele réden
духаве́нства н зборн Géistlichkeit f -, Klérus m -;
бе́лае духаве́нства Wéltgeistlichkeit f;
чо́рнае духаве́нства Klóstergeistlichkeit f
духавы́ муз Blas-;
духавы́я інструме́нты Blásinstrumente pl;
духавы́ы́ арке́стр Blásorchester [-kɛs-] n -s, -;
духавы́а́я стрэ́льба Lúftgewehr n -s, -e
духі́ мн разм Parfüm n -s, -e і -s, Parfum [-´fœ] n -s, -s;
карыста́цца духа́мі Parfüm benútzen;
духі́ па́хнуць прые́мна das Parfum riecht gut [ángenehm]
духме́нь ж
1. Schwüle f -; drückende Hítze;
духме́нь пе́рад навальні́цай drückende Hítze vor dem Gewítter;
2. (цяжкое паветра) stíckige [verbráuchte] Luft;
у пако́і така́я духме́нь im Zímmer ist es so stíckig
духмя́насць ж Duft m -(e)s, Düfte; Aróma n -s, -s і -ta; Wóhlgeruch m -(e)s, -gerüche;
духмя́насць кве́так Blúmenduft m
духмя́ны aromátisch, wóhlriechend, dúftend, dúftig; würzig;
духмя́ныя рэ́чывы Riechstoffe pl;
духмя́ныя тра́вы Gewürze pl, Gewürzkräuter pl;
духмя́ны гаро́шак бат wóhlriechende Plátterbse, spánische Wícke
духо́ўка ж Báckofen m -s, -öfen, Brátröhre f -, -n, Báckröhre f