раскі́даць, раскіда́ць
1. aus¦einánder wérfen*; umhérwerfen*
2. (дарэмна патраціць) verschwénden
раскі́даць, раскіда́ць
1. aus¦einánder wérfen*; umhérwerfen*
2. (дарэмна патраціць) verschwénden
раскілза́цца (вызваліцца ад цугляў) den Zaum ábwerfen*
раскілза́ць (каня) ábzäumen
раскі́нуцца
1. (легчы, раскінуўшы рукі, ногі) sich áusstrecken, sich der Länge nach hínwerfen*;
2. (далёка разлегчыся) sich áusdehnen; áusgedehnt [híngebreitet] líegen*
раскі́нуць
1. (адкінуць у бакі) áusbreiten
2. (распасцерці) áuslegen
раскі́нуць ро́зумам
раскі́нуць ка́рты die Kárten légen
раскіра́ка
стая́ць раскіра́кам mit gespréizten Béinen stehen*
раскіра́чваць, раскірэ́чыць
раскі́снуць
2.
раскла́д
1. (дзеянне) Vertéilung
2. (парадак, распарадак чаго
раскла́д уро́каў Stúndenplan
раскла́д (ру́ху) цягніко́ў Fáhrplan
шта́тны раскла́д Stéllenplan
зго́дна з раскла́дам fáhrplanmäßig (пра транспарт);
як па раскла́дзе
расклада́льны