раскі́даць, раскіда́ць
1. aus¦einánder wérfen
2. (дарэмна патраціць) verschwénden
раскі́даць, раскіда́ць
1. aus¦einánder wérfen
2. (дарэмна патраціць) verschwénden
раскілза́цца (вызваліцца ад цугляў) den Zaum ábwerfen
раскілза́ць (каня) ábzäumen
раскі́нуцца
1. (легчы, раскінуўшы рукі, ногі) sich áusstrecken, sich der Länge nach hínwerfen
2. (далёка разлегчыся) sich áusdehnen; áusgedehnt [híngebreitet] líegen
раскі́нуць
1. (адкінуць у бакі) áusbreiten
2. (распасцерці) áuslegen
раскі́нуць ро́зумам
раскі́нуць ка́рты die Kárten légen
раскіра́ка
стая́ць раскіра́кам mit gespréizten Béinen stehen
раскіра́чваць, раскірэ́чыць
раскі́снуць
2.
раскла́д
1. (дзеянне) Vertéilung
2. (парадак, распарадак чаго
раскла́д уро́каў Stúndenplan
раскла́д (ру́ху) цягніко́ў Fáhrplan
шта́тны раскла́д Stéllenplan
зго́дна з раскла́дам fáhrplanmäßig (пра транспарт);
як па раскла́дзе
расклада́льны