раскі́даць, раскіда́ць

1. aus¦einnder wrfen*; umhrwerfen* vt (наўкол); zerstruen vt (рассыпаць);

2. (дарэмна патраціць) verschwnden vt, vertn* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)