Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы ь э ю я /

а в л о р с у ы э .

стан^IV м (лагер, месца стаянкі) вайск Láger n -s, -;

палявы́ стан Féldstützpunkt m (e)s, -e (тс вайск)

стан^V м грам Génus n -, Génera;

незале́жны стан Áktiv n -s, Aktívum [-vʊm] n -s, [-vɑ]; Tátform f -, -en;

зале́жны стан Pássiv [-si:f] n -s; Passívum [-vʊm] n -s, [-vɑ], Léideform f -, -en

станаві́цца гл стаць I 1, II;

станаві́ся! (каманда) ángetreten!;

станаўле́нне н Wérden n -, Éntstehen n -s;

у працэ́се станаўле́ння im Wérden;

гады́ станаўле́ння Entwícklungsjahre pl

станда́рт м Stándard m -s, -s, Norm f -, -en;

дзяржа́ўны станда́рт stáatlicher Stándard;

сусве́тны станда́рт Wéltniveau [-nivo:] n -s, Wélthöchststand m -(e)s, -stände, Wéltspitze f -, -n;

прамысло́вы станда́рт Industríenorm f;

адпаве́дны станда́рту nórmgerecht;

залаты́ станда́рт Góldstandard m

станда́ртны

1. Stándard-, standardisíert; genórmt; Éinheits-;

станда́ртны паме́р Stándardgröße f -;

станда́ртная праду́кцыя Stándarderzeugnisse pl;

2. перан (звычайны, шаблонны) schablónenhaft

стандартызава́ць standardisíeren vt, nórmen vt; die Norm féstlegen

стандартыза́цыя ж Standardisíerung f -, -en, Nórmung f -, -en

станіёль м тэх Stanniól n -s, -e

ста́нік м Léibchen n -s, -; Míeder n -s, -