сваво́льнік м Schelm m -s, -e, Schalk m -s, -e; Wíldfang m -s, -fänge, Schlíngel m -, -; mútwilliges [áusgelassenes] Kind
сваво́льны
1. (гарэзлівы) áusgelassen, mútwillig;
2. (упарты, схільны да свавольства) éigensinnig, hártnäckig, stárrköpfíg; stur (разм)
сваво́льства н
1. (гарэзлівасць) Streich m -(e)s, -e; Únart f -, -en;
2. (упартасць, непаслухмянасць) Éigensinn m -(e)s, Éigenmächtigkeit f -; Stárrsinn m, Stárrköpfigkeit f - (упартасць)
Сва́зіленд м Swásiland n -s
свалата́ груб
1. (зброд) Gesíndel n -s;
2. (нягоднік) Lump m -n і -(e)s, -en і -e; geméiner Kerl
Сване́тыя ж гіст Swanéti¦en n -s
сва́рка ж Streit m -es, -e; Zank m -(e)s; Verféindung f -, -en (варожасць); Zwist m -es, -e (разлад)
сварлі́васць ж Stréitsucht f -, Zánksucht f -
сварлі́вы stréitsüchtig, zänkisch, zánksüchtig
свары́цца sich zánken, zánken vi; sich stréiten*, stréiten* vi (спрачацца); sich verféinden (пасварыцца)