сваво́ліць
1. (рабіць па сваёй волі) éigenwillig [éigenmächtig, wíllkürlich] hándeln;
2. (гарэзаваць, дурэць) tólle [mútwillige] Stréiche máchen, Únfug tréiben* [machen], únartig [áusgelassen] sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)