расквітне́ць
1. (пра кветкі, расліны) áufblühen
2.
3.
расквітне́ць
1. (пра кветкі, расліны) áufblühen
2.
3.
раске́ўзаць, раске́ўзваць
1. (па паверхні) verschmíeren
2. (дарогу) áusfahren*
раскіда́льнік
раскіда́льнік мінера́льных угнае́нняў Düngersteuer
раскі́данасць
1. (знаходжанне на вялікіх адлегласцях) gróße Entférnungen (zwischen Ortschaften); Verstréutheit
2. Zerstréutheit
раскі́даны
1. weit voneinánder entférnt; verstréut; aus¦einánder gewórfen;
2. zerstréut (пра думкі)
раскіда́цца, раскі́дацца
1. (разваліцца) zerfállen*
2. (у сне) sich áufdecken;
3.
раскі́даць, раскіда́ць
1. aus¦einánder wérfen*; umhérwerfen*
2. (дарэмна патраціць) verschwénden
раскілза́цца (вызваліцца ад цугляў) den Zaum ábwerfen*
раскілза́ць (каня) ábzäumen
раскі́нуцца
1. (легчы, раскінуўшы рукі, ногі) sich áusstrecken, sich der Länge nach hínwerfen*;
2. (далёка разлегчыся) sich áusdehnen; áusgedehnt [híngebreitet] líegen*