узбіва́цца, узбі́цца
1. (напорвацца, натыкацца) stóßen*
2. (нечакана сустрэцца з чым
3.
ён узбі́ўся на воз er klétterte auf den Wágen;
4. (здабыць, прыдбаць) áuftreiben*
◊ узбіва́цца на капе́йку [на не́йкія гро́шы] zu Geld kómmen*
узбіва́цца, узбі́цца
1. (напорвацца, натыкацца) stóßen*
2. (нечакана сустрэцца з чым
3.
ён узбі́ўся на воз er klétterte auf den Wágen;
4. (здабыць, прыдбаць) áuftreiben*
◊ узбіва́цца на капе́йку [на не́йкія гро́шы] zu Geld kómmen*
узбіва́ць, узбі́ць
1. (набіваць, насаджваць):
узбіва́ць абручы́ на бо́чку Réifen áufziehen*, ein Fass bínden*; beféstigen
2.
3. (падушкі) áufklopfen
узбо́ўтваць schütteln
узбо́ч
глядзе́ць узбо́ч von der Séite betráchten [ánsehen*]
узбо́чына
узбрае́нне
1. (дзеянне) Áufrüstung
го́нка узбрае́нняў
скарачэ́нне узбрае́нняў Rüstungsbeschränkung
2.
прыня́ць [узя́ць] на узбрае́нн in die Bewáffnung áufnehmen* [éinführen];
узбро́ены bewáffnet, áusgerüstet; bestückt;
узбро́еныя сі́лы Stréitkräfte
узбро́енае паўста́нне bewáffneter Áufstand
узбро́іцца
1.
2. (запасціся) sich áusrüsten, sich versórgen (чым
◊ узбро́іцца цярпе́ннем sich mit Gedúld wáppnen
узбро́іць, узбро́йваць
1. bewaffnen
2.
узбро́іць ве́дамі чаго
3. (
узбро́йванне