Verbum

узбіва́цца, узбі́цца

1. (напорвацца, натыкацца) stóßen* vi (s) (на каго-н, што-н auf, an A); sich áufspießen (на цвік і г. д.);

2. (нечакана сустрэцца з чым-н непрыемным) únerwartet begégnen (на каго-н, што-н D);

3. разм (з цяжкасцю ўзлезці на што-н) sich hináufarbeiten, (mit Mühe) erkléttern vt;

ён узбі́ўся на воз er klétterte auf den Wágen;

4. (здабыць, прыдбаць) áuftreiben* vt, (mit Mühe) verscháffen vt;

◊ узбіва́цца на капе́йку [на не́йкія гро́шы] zu Geld kómmen*