супрацьле́гласць
1.
у супрацьле́гласць каму
супрацьле́гласць інтарэ́саў Interéssengegensatz
2. (каго
ператвары́ць у сваю́ супрацьле́гласць ins Gégenteil úmschlagen*;
яна́ яго́ная поўная супрацьле́гласць sie ist das genáue Gégenteil von ihm
супрацьле́гласць
1.
у супрацьле́гласць каму
супрацьле́гласць інтарэ́саў Interéssengegensatz
2. (каго
ператвары́ць у сваю́ супрацьле́гласць ins Gégenteil úmschlagen*;
яна́ яго́ная поўная супрацьле́гласць sie ist das genáue Gégenteil von ihm
супрацьле́глы
1. (які знаходзіцца насупраць) gegenüberliegend;
супрацьле́глы бе́раг das gegenüberliegende Úfer, das ándere Úfer;
супрацьле́глыя по́люсы
у супрацьле́глым напра́мку in entgégengesetzter Ríchtung;
2. (пра думку
супрацьліхама́нкавы
супрацьліхама́нкавы сро́дак Fíebermittel
супрацьпаказа́нне
1.
2.
супрацьпаказа́ны
супрацьпаста́віць, супрацьпастаўля́ць
1. entgégenstellen
2. (параўнаць) in Gégensatz bríngen*; gegenüberstellen
супрацьпастаўле́нне
1. Entgégensetzung
2. (параўнанне) Gegenüberstellung
супрацьпра́ўны réchtswidrig;
супрацьстая́ць
1. (супраціўляцца) widerstéhen*
2. (супрацьстаўляцца) gegenüberstehen*
супрацья́ддзе