супрацьле́гласць ж

1. філас, тс перан Ggensatz m -es, -sätze;

у супрацьле́гласць каму, чаму im Ggensatz zu (D);

супрацьле́гласць інтарэ́саў Interssengegensatz m;

2. (каго, чаго) Ggenteil n -(e)s, -e; Ggensatz m, Ggensätzlichkeit f -;

ператвары́ць у сваю́ супрацьле́гласць ins Ggenteil mschlagen*;

яна́ яго́ная поўная супрацьле́гласць sie ist das genue Ggenteil von ihm

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)