Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г ж о т у ы э -.

б в г д ё ж з і й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш я

разбуйні́ць verkléinern vt; únterteilen vt (арганізацыю); dezentralísieren vt

разбура́льнік м Zerstörer m -s, -

разбура́льны zerstörend; verníchtend, verhéerend (спусташальны)

разбу́раны zerstört, verníchtet

разбура́цца verfállen* vi (s); zu Grúnde [zugrúnde] géhen* (гінуць); éinstürzen vi (s) (пра будынкі)

разбуры́цца verfállen* vi (s); éinstürzen vi (s) (пра будынак)

разбуры́ць

1. zerstören vt;

разбуры́ць ушчэ́нт [дашчэ́нту] dem Érdboden gléichmachen аддз; áusrotten vt (выкараніць);

2. (здароўе і г. д) zerstören vt, untergráben* неаддз vt, ruiníeren vt, zu Grúnde ríchten;

3. (загубіць, знішчыць) zerstören vt; verníchten vt;

разбуры́ць пла́ны Pläne zuníchte máchen [veréiteln]

разбурэ́нне н Zerstörung f -, Zerstören n -s; Verníchtung f -, Verníchten n - (знішчэнне);

сто́мленаснае разбурэ́нне тэх Ermüdungsbruch m -(e)s, Dáuerbruch m;

стральба́ [аго́нь] на разбурэ́нне вайск Zerstörungsschießen n -s

разбушава́цца

1. (пра вецер, мора і пад.) (lánge, stark) bráusen vi, tóben vi;

2. (раззлавацца) in Zorn [Wut, Raseréi] geráten*; áufbrausen vi (h, s)

разбэ́рсвацца разм sich lösen; sich lóckern (пра вузел і пад.)