Verbum

разбуры́ць

1. zerstören vt;

разбуры́ць ушчэ́нт [дашчэ́нту] dem Érdboden gléichmachen аддз; áusrotten vt (выкараніць);

2. (здароўе і г. д) zerstören vt, untergráben* неаддз vt, ruiníeren vt, zu Grúnde ríchten;

3. (загубіць, знішчыць) zerstören vt; verníchten vt;

разбуры́ць пла́ны Pläne zuníchte máchen [veréiteln]